Ростӣ, баъзе аз мардуми мо ончунон ба таассубу  хурофот ва урфу одатҳои беҳуда пойбанд шудаанд, ки онҳо аслан ба дини мубини ислом иртиботе надоранд. Бӯсидани хоки мазореву тавоф кардани он ва ё дар назди қабр ё мазоре қурбонӣ кардан чӣ маъно дорад?  Пеш аз ҳама, мо бояд бидонем, ки таассуб чист ва хурофот аз куҷо сарчашма мегирад?

Мулоқоти Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо фаъолон, намояндагони ҷомеа ва ходимони дин фарогири масоили басо муҳим, бахусус, таҳкими ваҳдати миллӣ, истиқлолият, давлатдорӣ, тарбияи ватандӯстӣ, ҳифзи марзу бум, талқини ҳушёриву зиракӣ дар замони ҷаҳонишавӣ, пешгирӣ аз шомилшавӣ ба гурӯҳҳои тундрави ифротӣ, хатари ҷаҳлу хурофот ва ифротгароии динӣ...

Таҳти чунин унвон рӯзи 19-уми марти соли ҷорӣ дар Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида ба ҷашни Наврӯзи байналмилалӣ конференсияи илмӣ-назариявӣ баргузор гардид...

Боиси ифтихору хушнудист, ки бо таваҷҷуҳи пайвастаи Асосгузори  сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон дар ҷодаи  рушди  фарҳанг  ва  эҳёи   суннатҳои  миллӣ  гомҳои  устувор  бардошта  шуда,  дар  шароити имрӯза самараҳои онро мушоҳида  кардан  мумкин  аст. Имрӯз дар саросари кишвари азизамон  масоили  омӯзиш ва таълими Шашмақом тавассути  мактаби “устод- шогирд”, бо назардошти омӯзиши асосҳои мусиқии мақомҳо-низомҳои...

Таҳти чунин унвон рӯзи 7-уми марти соли ҷорӣ дар Пажӯҳишгоҳи илмӣ – тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон мизи мудаввар бахшида ба Рӯзи Модар доир гардид. Ҳамоишро директори ПИТФИ, н.и.ф. Аминов Абдуфаттоҳ Ҳакимович бо сухани ифтитоҳӣ ҳусни оғоз бахшида, оид ба мақоми зан дар ҷомеа ва нақши боризи бонувони тоҷик дар замони соҳибистиқлолӣ андешаҳояшро иброз намуд...

Фарҳанг, ки худ ҷавҳари ҳастии миллат аст, аслан дар ниҳоди зан нуҳуфта гашта, онро бо тавлид ва то даврони камолот дар тинати шахс тақвияту пурҷило месозад. Агар ба мафҳуми фарҳанг бандҳои  3, 4, 5 ва 6  - и  Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ назар афканем,  мақсади аслии зайлро дар меёбем, ки чунин дарҷ гардидааст:

Зан мавзӯи ҷолиби баҳси адибон, олимон, файласуфон, нависандагон, донишмандон, ҳакимон ва сарварони ҳама давру замон баъд аз офариниш то ба имрӯз ва ҷовидона аст. Зан муҷиби шақоват ва саодати башар ва ворунгариву созандагист.

Асбобҳои мусиқӣ аз рӯи ҳаҷму намуд  мухталиф буда, онҳо ба  мақсади баровардани садои мусиқӣ офарида шудаанд. Умуман  муҳити мо пур аз ҳар гуна садоҳост. Садои кӯча, дарё, гуфтор, нақлиёт ва ҳоказо. Мо ба ҳамаи ин садоҳо чунон сахт одат кардаем , ки ҳаётро бе ҳамаи ин  садоҳо тасаввур карда наметавонем. Аз субҳ то шом мо дар иҳотаи садоҳои ноҷӯр чунон хаста мешавем, ки муҳтоҷ ба шунидани як оҳанги сабук ё як суруди форам мешавем ва аз шунидани оҳанг...