Бунёдгузори санъати хореографии тоҷик

Дар мақола маводи марбут ба фаъолияти эҷодӣ ва иҷрокунандагии асосгузори санъати хореографии тоҷик – Ғаффор Валаматзода мавриди таҳлил қарор гирифта, саҳми ў дар рушду такомули санъати хореографии тоҷик, созмондиҳии дастаҳои ҳунарӣ, эҷоду таҳияи асарҳои саҳнавӣ ва тарбияи истеъдодҳои ҷавон арзёбӣ шудааст.

Ғаффор Валаматзода тамоми умри бобаракати хешро баҳри рушду нумўи санъати

барчасп: 

Фарҳанги ориёӣ: омўзиш ва пажўхиши он

Дар ин солҳо дар канори ҳамаи гурўҳҳои сиёсӣ ва иҷтимоӣ созмоне ба вуҷуд омад, ки дар аввал «Куруши Кабир» ном дошт ва баъдан ба номи «Ориёнои Бузург» ба фаъолият шурўъ кард. Тибқи барномаи ин созмон ҳадафи аслии он ваҳдати миллат, омўзиши фарҳанги ниёгон, пайванди забонии тоҷикон бо ҳамзабонон буд. Ҳамчунин ошкоро гуфта мешуд, ки дар фаъолияти ин созмон унсурҳои нажодпарастӣ комилан вуҷуд надоранд, балки ҳар миллати ба забон ва фарҳанги худ муҳаббат дошта ба забон ва фарҳанги миллатҳои дигар низ

Ба зодрӯзи Қаҳрамони Тоҷикистон устод Садриддин Айнӣ 140 сол пур шуд

Зи лавҳи гӯрҳо, аз мармари сарди мазористон,
Зи хоки мурдагони зиндатар аз зиндадаргӯрон,

Зи шақши ҳар катиба, нақши нохун дар тани зиндон
Зи соҳилҳои бедарё, зи дарёҳои беҷарён

Ту моро кофтӣ, устод,

барчасп: 

Шиносоии Пешвои миллат бо корҳои ободонии Боғи фарҳангию фароғатии “Дӯстии халқҳо”- и пойтахт

11 апрел Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо Раиси шаҳри Душанбе Рустами Эмомалӣ дар ноҳияи Фирдавсии пойтахт бо рафти корҳои созандагию ободонӣ дар Боғи фарҳангию фароғатии “Дӯстии халқҳо” шинос шуданд.

Боғи “Дӯстии халқҳо” соли 1972 таъсис ёфта, майдони умумии он 30 гектарро ташкил медиҳад, ки аз ин дар масоҳати 5,9 гектар наҳри равон мавҷуд аст. Наздики 90 нафар

барчасп: 

Ривоҷи йирмадўзӣ дар Хуҷанд

Нақшу нигори як сўзаниву зардеворӣ аз сўзаниҳои дигар ба маҳорати баланд ва тахайюли ҳар як ҳунарманд вобаста аст. Тасаввуроти зеҳнии ҳунарманд чи қадар пуробуранг бошад, дар гулдўзиаш ҳамон қадар нақшу нигор гуногун акс меёбад. Зеро тасвири гулдўзиҳо низ дар ҳаёти одамон нақши муҳим мебозанд.

Навъҳои ҳунар ва нақшаҳои кории ҳунармандон аз ҳамдигар фарқ мекунад. Ҳарчанд ҳунармандон бо мушкилотҳои зиёд аз қабили патент, андоз ва дигар

барчасп: 

Назаре ба таърихи пайдоиш ва ташаккули Наврўз

Агарчӣ дар замони мо дар атрофи таърихи пайдоиши Иди Наврўз ақидаву фарзияҳои зиёде, аз қабили кўшишу даъвоҳои бархе аз таърихнигорон баҳри ба миллати худ нисбат додани Наврўз, арзи ҳастӣ дошта бошанд ҳам, маҳсули офаридаҳои миллати форснажоду форсзабон будани он ҷойи баҳсу мунозира надорад.

Таърихи ташаккули ҷомеаи инсонӣ, ҳамзамон ин таърихи ҷашну идҳо, санаҳои

барчасп: 

Чанд сухан дар бораи ҳунари намадмолӣ

Ҳунари намадмолӣ дар ҳар як минтақаи Тоҷикистон аз якдигар фарқ мекунанд. Дар Помир истеҳсол ва гулпартоии намадҳои пурнақшу нигор, асосан, касбу кори занҳо мебошад. Дар амали гулпартоӣ нақшҳои гуногуни анъанавӣ: резгигул, калонгул, миёнагул; нақшҳои ислимии лола, бодом, нилуфар; тасвирҳои зооморфӣ: гули аждар, тоҷи хурӯс, товус, кабӯтар, морак; нақшҳои ҳандасӣ: чоркалид, давра, турунҷ, ишкелбанд, занҷирбанд, гирдоб, мавҷ, каҷак ва гардуна истифода мешаванд.

барчасп: 

Бунёди иҷтимоӣ ва ахлоқии ҷашни Наврўз

Наврўз аз бузургтарин ҷашнҳои мардумони эронитабор, аз ҷумла тоҷикон ба шумор меравад, ки ба фарҳанги қавму миллатҳои дигари Осиёи Марказӣ низ бо ҳамин ном гузаштааст. Наврўз пайвандгари расму ойин ва анъаноти ниёгон ва насли имрўз мебошад. Роҷеъ ба Наврўзи тоҷикон китобу мақолоти зиёде ба табъ расидаанд, ки дар ин мақола бо истифода аз онҳо роҷеъ ба ин ҷашни суннатии мардумони форсизабон маълумоти мухтасар медиҳем.
Ойину суннатҳои тоҷикон дар айёми Наврўз инҳоянд, ки аксари онҳо то ба имрўз

барчасп: 

Страницы