Фирдавси Қосим 29 сол дорад ва ҳарчанд тахассуси Донишгоҳи политехникиро соҳиб аст ва ҳоло донишҷӯйи курси чоруми Донишгоҳи ҳунарҳои зебо дар бахши коргардонист, ӯ мактаби театри падарро тайи даҳ соли ахири фаъолияташ дар театри «Аҳорун» омӯхтааст. То ҳоло дар намоишномаҳои дубора ба саҳна гузошташудаи падараш нақшҳои аслии Яъқуб ва Юсуф дар намоиши "Юсуфи гумгашта боз ояд ба Канъон" ва нақши Фаридунро дар намоиши "Шоҳ Фаридун" иҷро кардааст.

Дар маркази шаҳри Хуҷанд бо ширкати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Маҷтамаъи таърихӣ - фарҳангии “Истиқлол” ифтитоҳ шуд.
Бино ба гузориши дафтари матбуотии Сардори давлат, сохтмони ин иншооти таърихӣ-фарҳангӣ моҳи майи соли 2016 оғоз гардида, акнун ба макони дӯстдоштаи сайру гашт ва тамошои сокинону меҳмонони шаҳри Хуҷанд мубаддал мегардад. Он аз ҷониби мутахассисони Ҷамъияти дорои масъулияти маҳдуди «Суғд Гиитиз» таҳия гардидааст

Санъати коғазсозӣ, яке аз ҳунарҳои қадимии тоҷикон буда, дар гузашта дар шаҳрҳои Бухоро, Самарқанд, Балх, Ҳирот,Чорҷўй, Хуқанд ва ғайра маъмул буд. Устоҳои коғазгар анвои коғазҳоро истеҳсол намуда, ба кишварҳои дигар содир мекарданд. Вале дар сарчашмаҳои таърихӣ ва ҷуғрофӣ аз тавсифи коғази самарқандӣ бештар сухан рафтааст, ки он тақрибан аз асри XVIII инҷониб дар Осиёи Марказӣ маъмулу машҳур будааст. Яке аз асарҳои қадимтарини ҷуғрофии муаллифаш номаълум, ки дар асри Х таълиф шудааст, “Ҳудуд-ул-олам” мебошад, ки дар он роҷеъ ба коғази самарқандӣ

Коргардони баноми тоҷик Сафарбеки Солеҳ бори дуюм аст, ки филми мустанади худ “Комил”-ро дар Амрико намоиш медиҳад.   Баъди тамошои мустанад як суҳбати тӯлонӣ миёни коргардон ва ширкаткунандагони намоиш ба вуҷуд омад.
Соате пеш бо истифода аз фурсат, бо чанд суол дар ин маврид ба Сафарбек муроҷиат кардем. Аввал аз ӯ пурсидем, ки то ҷойе медонем Шумо "Комил"-ро бори дуюм аст, ки дар Амрико намоиш додед. Намоиши Донишгоҳи Ҷорҷ Вашингтон аз намоиши

Созҳои мусиқии мардуми тоҷик таърихи бою рангин ва қадима дошта, сарчашмаи пайдоиши баъзеи онҳо ҳатто аз ҳазорсолаҳои пеш аз милод об мехурад.Мусиқии мардуми тоҷик аз замонҳои хело қадим ба ду гурўҳи асосӣ – базмӣ ва размӣ ҷудо гардида, вобаста ба ин созҳои мусиқӣ низ, аз рўи хусусияти садодиҳиашон ба ин ду гурўҳ тақсим  мешуданд.
Дар маъхазҳои хаттии давраи Сосониён аз қабили «Фарҳанги паҳлавик», «Корномаи Ардашери Бобакон», «Пандномаи Зарирон», «Андарзи Хусрави Қубодон» ва ғайра дар

Имрӯз, 3-уми сентябри соли Муассисаи давлатии «Боғи Ирам» -и шаҳри Душанбе бо ташаббуси Кумитаи ҷавонон, варзиш ва сайёҳии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Фестивали фарҳангиву сайёҳии Мероси Роҳи Абрешим таҳти унвони «Рангоранг» баргузор гардид.
Дар Фестивали мазкур роҳбарият ва намояндагони вазорату идораҳои дахлдори ҷумҳурӣ, масъулини соҳаи сайёҳии давлатҳои хориҷӣ, коршиносон, сафирону кормандони корпуси дипломатӣ, ташкилотҳои байналмилалӣ, намояндагони соҳаи

Аз ду нафаре, ки ба истиқболи ҷашни 25-солагии истиқлолияти давлатии Тоҷикистон соҳиби унвони фахрии Ҳунарпешаи халқии Ҷумҳурии Тоҷикистон шуданд, яке Муҳаммадҷон Шодиев мебошад.
Муҳаммадҷон Шодиев чеҳраи ҳунарии барои аксари мутлақи мардуми Тоҷикистон, ҳатто сокинони Афғонистону Эрон ошност. Барои сокинони кишвар ҳудудан даҳ сол пеш аз нақши Нозимӣ дар филми “Дар орзуи падар” (аз рӯи асари нависанда Кароматулло Мирзоев) маъруфият пайдо кард.   Вале аслан вай ҳунарманди театр аст ва бо нақшҳои

Фарҳанг ва ҳунари воло дар ҳама давру замон
ҳамчун василаи муҳими муаррифии халқу кишвар
ба ҷаҳониён шинохта шудааст…
Фарҳанг чун падидаи бузург ва арзишманду муассири
рўзгори иҷтимоӣ дар таърих ва рушди маънавии
ҷомеаи муосири Тоҷикистон нақши босазо дорад».
Эмомалӣ Раҳмон