2 – юми сентябри соли ҷорӣ кормандон ва ходимони илмии Пажӯҳишгоҳи илмӣ тадқиқотии фарҳанг ва иттилоот дар ҳашари умумие, ки дар бӯстонсарои Вазорати фарҳанг воқеъ дар дараи Ромит баргузор гардид, фаъолона иштирок намуданд.

Тамошои суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ  -  Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бахшида ба Рӯзи дониш дар Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон

Барномаи конференсияи илмӣ-амалӣ дар мавзуи «Рушди фаъолияти китобхонаҳои Тоҷикистон дар даврони истиқлол» ба ифтихори 32-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон

Ҷомеаи имрӯзаро бе Интернет тасавур кардан ғайриимкон аст. Имрӯз дар тамоми гӯшаю канори кишвар мардум ба он дастрасӣ доранд ва мувофиқи завқу талабот, инчунин дараҷаи заковат ва фаҳмиши худ аз он истифода мебаранд. Мутаассифона, бо он имкониятҳои васеъ ва бартарияту афзалиятҳое, ки Интернет ба мо фароҳам овардааст, он паҳлӯи дигар, манфии худро дорад ва гоҳҳо мо ноогоҳона ба сӯи он майл карда, ба қавле сари бебалои худро ба бало гирифтор мекунем.

Фестивал-озмуни ҷумҳуриявии эҷодиёти халқ «Андалеб» дар чорчӯбаи “Барномаи давлатии ҳифзи мероси фарҳангии ғайримоддӣ” барои солҳои 2021-2025 ва мутобиқи Ҷадвали баргузории фестивал, намоиш, ид, озмунҳои анъана ва ҳунарҳои мардумӣ ва ҷашну солгардҳо дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои соли 2023, ки Амри Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 03.01, 2023, №АП-318 тасдиқ шудааст, сурат гирифт.

Масҷид солҳои 1892-1895 дар тӯли 4 сол бо супориши Амири Бухоро Абдулаҳадхон (солҳои ҳукмрониаш 1885-1910) сохта шуда, ки таърихи бунёди он чунин аст: Муллонаврӯз писари Мирафзал, ки баъдан бо номи Эшони Қорӣ Наврӯз (1856-1942) ва лақаби “Булбули Қуръон” маъруф гардид, дар синни 12-солагӣ ба мадрасаи Мири Араб дохил шуда, дар 19 соли таҳсил улуми диниро омӯхт ва Қуръонро азбар кард...

(Ба  ифтихори100 солагии академик Раҷаб Амонов)

Мусоҳиба  бо донишманди маъруф, академики Академияи илмҳои Тоҷикистон, устод Раҷаб Амонов соли 1999 сурат гирифт, ки дар рӯзномаҳои “Паёми Душанбе”, Ваҳдат”, “Ҷумҳурият” ва “Ҷавонони Тоҷикистон” ба табъ расид. Аксари пешгӯиву пешниҳодот ва агар дақиқан гӯем васиятҳои  устоди зиндаёд ҷомаи амал пӯшиданд...

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон доир ба гиромидошти таъриху фарҳанг ва тамаддуни миллати куҳанбуёди тоҷик таваҷҷуҳи хосса намуда, дар сатҳи дохилӣ ва арсаи байналмилалӣ корҳои зиёдеро ба анҷом мерасонад. Дар шароити имрӯз, тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон чунин баён намуданд: «Ҳифз кардани арзишҳои фарҳангӣ ва бегазанд ба фардоиён расонидани онҳо вазифаи муқаддасу ватандӯстонаи ҳар як шаҳрванди ҷумҳурист».